Het is einde jaar, tijd voor mijn "Spel van het Jaar"-selectie: Balatro. Hoewel het niet mijn absolute favoriet is, verdient het succes ervan discussie.

Inmiddels (29 december, uitgaande van geplande publicatie) zijn de talrijke onderscheidingen van Balatro waarschijnlijk bekend. Het won de Game Awards (Indie en Mobile Game of the Year) en onze eigen Pocket Gamer Awards (Best Mobile Port en Best Digital Board Game). De creatie van Jimbo wordt alom geprezen.

Het succes ervan heeft echter ook tot verwarring en zelfs woede geleid. Vergelijkingen tussen flitsende gameplay-trailers en de relatief eenvoudige beelden van Balatro zijn gebruikelijk. Velen zijn verbijsterd door de vele lofbetuigingen van een simpele deckbuilder.

Deze verbijstering benadrukt waarom het mijn GOTY is. Maar eerst enkele eervolle vermeldingen:

Eervolle vermeldingen:

• Vampire Survivors' Castlevania-uitbreiding: De langverwachte samenwerking levert eindelijk iconische personages op.
• Het gratis te spelen model van Squid Game: Unleashed: Een potentieel precedentscheppende zet van Netflix Games, die een focus op kijkerswerving suggereert.
• Watch Dogs: Truth's audio-avontuurrelease: Een interessante, zij het onverwachte, keuze voor de Watch Dogs-franchise van Ubisoft.

Mijn Balatro-ervaring:

Mijn ervaring is gemengd. Balatro is onmiskenbaar boeiend, maar ik beheers het niet. Ik vind gedetailleerde statistische optimalisatie frustrerend en heb ondanks vele uren spelen nog geen run voltooid.

Desondanks vertegenwoordigt Balatro een uitstekende waarde. Het is eenvoudig, gemakkelijk toegankelijk en niet veeleisend. Hoewel het niet mijn perfecte tijdverspiller is (die titel gaat naar Vampire Survivors), is het een sterke kanshebber. De beelden zijn aangenaam en de gameplay verloopt soepel. Voor $ 9,99 krijg je een boeiende, roguelike deckbuilder die onschadelijk is om in het openbaar te spelen. Het vermogen van LocalThunk om een ​​eenvoudig formaat naar een hoger niveau te tillen is indrukwekkend.

De rustgevende muziek en bevredigende geluidseffecten creëren een verslavende loop, maar toch blijft de game verfrissend eerlijk over zijn verslavende karakter.

Dus waarom zou je het verder bespreken? Voor sommigen is de aantrekkingskracht ervan niet meteen duidelijk.

"Het is maar een spel!"

Balatro is dit jaar niet de meest controversiële GOTY-kandidaat (dat zou Astrobot kunnen zijn). De reactie op Balatro is echter veelzeggend.

Balatro is onbeschaamd "gamey" in ontwerp en uitvoering. Het is kleurrijk en aantrekkelijk zonder al te complex of opzichtig te zijn, en mist een retro-esthetiek. Het is geen geavanceerde technische demo; LocalThunk begon het als een passieproject.

Het succes ervan brengt velen in verwarring, zowel critici als het publiek. Het is geen flitsende gacha en het verlegt ook geen mobiele grenzen. Voor sommigen is het gewoon een "kaartspel".

Maar het is een goed uitgevoerd kaartspel, dat een frisse kijk op het genre biedt. De kwaliteit van het spel moet worden beoordeeld op basis van de uitvoering, en niet alleen op basis van visuele betrouwbaarheid of opvallende elementen.

Substantie boven stijl

De les van Balatro is simpel: een release voor meerdere platforms vereist geen platformonafhankelijke functies of enorme multiplayer-elementen. Eenvoud en stijl kunnen succesvol zijn.

Hoewel het geen enorm financieel succes was, leverden de lage ontwikkelingskosten LocalThunk waarschijnlijk aanzienlijke winsten op.

Balatro laat zien dat je Genshin Impact niet hoeft te emuleren om te slagen. Een goed gemaakte, stijlvolle game kan aantrekkelijk zijn op mobiele platforms, consoles en pc-platforms.

Mijn worstelingen met Balatro benadrukken de toegankelijkheid ervan. Sommige optimaliseren voor maximale efficiëntie; anderen, zoals ik, gebruiken het voor informeel entertainment op lage druk.

Het punt? Net als bij het succes van Balatro hoef je niet baanbrekend te zijn om succesvol te zijn. Soms is een beetje een "grappenmaker" voldoende.